وزیر محترم ورزش و جوانان و رؤسای فدراسیون های ورزشی
با اهدای سلام
صلوات بر محمد و آل محمد، به اسحضار میرساند؛همانطور که می دانید تشکیلات IOC و OCA متعهد به حفظ اصول و ارزشهایی هستند که جنبش المپیک را کنترل می کنند، تا این ضمانت ایجاد شود که تشکیلات ورزشی متعلق به جنبش المپیک (مانند کمیته های ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی)، بدون مداخله دولت به کار خود بپردازند، چنانکه در منشور المپیک نیز این موارد گفته شده است «قدرتهای دولتی و جنبش المپیک یک کشور، در واقع باید یک مشارکت مفید را فراهم سازند تا ورزش در سطح ملی در یک حالت هماهنگ توسعه پیدا کند».
لذا با وجود این شرایط، دولت نمی تواند در قلمرو و اقدامات داخلی (از قبیل انتخابات) تشکیلات ورزشی ملی که به جنبش المپیک تعلق دارند، دخالت داشته باشد، اما اخیراً اتفاقاتی نه چندان خوشایند ورزش کشور را دستتخوش اضطراب و نگرانی نموده است تا آنجا که کمیته ملی المپیک، طی نامه ای به وزارت ورزش تاکید کرد؛ «مقامات دولتی حق مداخله در امور فدراسیونها از جمله انتخابات را ندارند و برکناری‌های اخیر چند رئیس فدراسیون، مطابق با منشور المپیک نمی باشد».
همچنین در این نامه از مسئولان کمیته ملی المپیک ایران خواسته شده تا در رابطه پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان _که ذیلاً به آن خواهیم پرداخت_ با مقامات دولتی گفت و گو کنند و نتیجه را به اطلاع کمیته بین المللی المپیک و شورای المپیک آسیا برسانند.
بنابر پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان؛ «مقرر است مدیر کل استان به جای رییس فدراسیون، ریاست مجمع استانی را به عهده بگیرد و رییس فدراسیون به عنوان نایب رئیس وی، در مجامع حضور پیدا کند.»
پر واضح است که این تغییر _یا اصطلاحا پیشنهاد_ در صورت تصویب، دچار تناقض آشکار با قوانین منشور المپیک می باشد. قوانینی که فدراسیونهای ملی را به عنوان بالاترین مرجع تخصصی هر رشته در کشور می‌شناسند، و آنان را بعنوان عضو فدراسیون های بین المللی، موظف می سازد به طور مستقل و فارغ از هرگونه دخالت بیرونی، فعالیت های خود را مطابق با مقررات فدراسیونهای بین المللی متبوع، به انجام برسانند و حتی اعتبار اساسنامه فدراسیونهای ملی منوط به تصویب فدراسیونهای بین المللی مربوطه می باشد.
با یک نگاه گذار براحتی می توان تشخیص داد پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان، این قوانین بین المللی و منشور المپیک را نقض می کند و حالا سؤال این است، جدا از شعار دولت محترم در برنامه ششم توسعه و اصل ۴۴ قانون اساسی درکوچک سازی، تابعیت فدراسیون ها و هئیت های ورزشی از مدیرکل و رییس اداره شهرستان، آیا ورزش کشور را دچار سکون و از کار افتادگی نمی کند؟
آیا حقارت ایران در تنزل دوبرابری رتبه در بازی های المپیک ریو _سقوط از رتبه ۱۷ جهان به رتبه ۲۵_ برای نابودی ورزش کشور کافی نبود که حالا وزارت ورزش و جوانان قصد دارد با دولتی سازی فدراسیون ها اندک پویایی باقی مانده را نیز از ورزش کشور بگیرد!
از طرفی متخصصین و اهل فن می دانند که هرگونه اصلاح در اساسنامه فدراسیونهای ملی، طبق مقررات بین المللی (عمومی و تخصصی) در حوزه اختیارات فدراسیون ملی مربوطه می باشد و هر گونه تغییر اساسنامه فدراسیون می بایست بلافاصله به فدراسیون بین المللی مربوطه جهت تصویب ارسال شود، و آیا این پیشنهاد ترکمنچای ورزشی، حیثیتی در مجامع بین المللی برای ورزش ایران باقی خواهد گذاشت؟
از شما وزیر محترم ورزش و رؤسای فدراسیون ها تقاضا دارم؛ بجای امضای طومارهای قطورله علیه یکدیگر و تخریب وجه ورزش ایران اسلامی بین ارباب جراید داخلی و خارجی؛ دست در دست یکدیگر داده و ورزش کشور را به آبادنی برسانید. آیا این انتظار زیادی است جای مصاحبه های تند علیه یکدیگر در رسانه‌ها که وجهه مدیران ورزش در انزار عمومی را خراب میکند، به فکر برنامه ریزی جهت اصلاح اساسنامه طبق قوانین بین المللی و منطبق با قوانین جاری کشور باشید!
در پایان با بیانی شفاف، تذکر می دهم جریاناتی در وزارت ورزش خواسته یا ناخواسته، موجب بی‌دقتی و بی‌نظمی در قوانین ورزشی شده اند که اثرات سوء آن، در وهله اول متوجه جنابعالی و روسای فدراسیون ها و بالتبع متوجه سایر اعضای محترم هیات دولت و کشور شده است، لذا با توجه به تعهد و جدیتی که از جنابعالی سراغ دارم، در با اختیار گرفتن مشاورین مجرب و توانا نسبت به گزارش فوق، موارد مطروحه را بررسی فرموده و نتیجه آن را به مراجع ذیصلاح اعلام فرمایید.
ومن الله التوفیق
رییس بنیادملی نخبگان ورزش
حمید انصاری
